• Royal Raymond Rife jr (1888–1971)

Royal Raymond Rife był wielkim wynalazcą, naukowcem i biochemikiem, który posiadł niezliczone umiejętności szczególnie przydatne w konstruowaniu własnych urządzeń badawczych, w tym mikroskopów. Znanych jest pięć mikroskopów Rife’a oraz wiele ich kopii, które są nadal używane. Najsławniejszy jego mikroskop to trzeci z kolei model, tak zwany „mikroskop uniwersalny” (1933) o powiększeniu 60 000 razy i rozdzielczości 31 000 razy.

Rife opracował te „wirusowe mikroskopy” w latach dwudziestych pod konkretne zapotrzebowanie – do badań nad gruźlicą. Wiedział, że istnieją maleńkie, bakteryjne, wirusopodobne cząsteczki wykazujące zdolność do „ruchów Browna”⁴ lub zdolność do indywidualnego ruchu poniżej poziomu charakterystycznego dla większości bakterii.

Dr Rife był dobrze znany z racji prac w dziedzinie leczenia raka, w tym z wprowadzenia słynnego urządzenia do naświetlania wiązką promieni. W wyniku swoich prac z zastosowaniem mikroskopu udowodnił, że każdy wirus i bakteria posiadają własną częstotliwość rezonansową. Na przykład organizmy rakowate wypromieniowują jego zdaniem wyraźnie purpurowoczerwoną emanację i nazwał te twory Bacillus X lub BX. Swoje eksperymenty powtórzył ponad czterysta razy i dowiódł, że BX zawsze wywołuje rakowate guzy. Wykorzystując swój mikroskop zdołał zaobserwować, że wirusa BX można zniszczyć za pomocą urządzenia do napromieniowywania wiązką określonej częstotliwości jego własnej konstrukcji. Zaobserwował również, że pozostałe organizmy chorobotwórcze także mają swoje „śmiertelne częstotliwości” (mortal oscillatory rate; w skrócie MOR) i zbudował szereg urządzeń do leczenia chorób przy zastosowaniu częstotliwości rezonansowych.

Rife uważał, że bakterie są zdolne przekształcać się z jednej formy w drugą i demonstrował to poprzez manipulowanie środowiskiem i odżywianiem, w wyniku czego dostał się między młot i kowadło – wojnę między zwolennikami dwóch szkół bakteriologicznych – spór między zwolennikami filtracjonistów i ich oponentów.

Rife był chwalony za swoje zadziwiające odkrycia i wkład do nauki, lecz jednocześnie był potępiany przez Amerykańskie Towarzystwo Medyczne (American Medical Society; w skrócie AMA) za swoje metody leczenia raka. Jego głównego zwolennika, dra Milbanka Johnsona, znaleziono śmiertelnie zatrutego po hospitalizowaniu go przez kilka godzin przed konferencją prasową, w czasie której miał ogłosić wyniki badań testowych przeprowadzonych przez zespół badaczy z Uniwersytetu w San Francisco.

W roku 1934 Rife i jego zespół leczył 16 śmiertelnych przypadków raka. Stosował w leczeniu swoje urządzenie do napromieniowywania i poddawał jego działaniu przez trzy miesiące po trzy minuty dziennie każdego z pacjentów – wszyscy pacjenci zostali wyleczeni. Kalifornijskie Towarzystwo Medyczne sprzeciwiło się stosowanym przez niego niekonwencjonalnym metodom leczenia i ostro karało wszystkich lekarzy, którzy stosowali jego technikę, urządzenia, mikroskopy i zasady.

Rife uważał, że istnieje dziesięć podstawowych mikrobów. Wariacje lub polimorficzne zmiany tych podstawowych typów mogły według niego wynikać z toksyczności lub zmian pH środowiska, w którym bytowały.

Podczas gdy większość prac i pewna część mikroskopów zostały zniszczone przez pozostające wówczas pod rządami dra Morrisa Fishbeina AMA, niektóre jego prace i mikroskopy są wciąż wykorzystywane. Jest to możliwe dzięki współpracownikowi Rife’a, Johnowi Crane’owi – również już nieżyjącemu – który wywiózł je w roku 1974 do Meksyku.

 

• Wilhelm Reich (1897–1957)

Ten austriacki psychiatra-biofizyk należał do kręgu ścisłych współpracowników Zygmunta Freuda w Wiedniu. Po zerwaniu z nim przeniósł się do Skandynawii, a następnie do Niemiec, gdzie był prześladowany przez hitlerowskich nazistów, których określił mianem seksualnych dewiantów. W obawie przed represjami uciekł z Niemiec do USA, gdzie ostatecznie osiadł.

Z punktu widzenia naszych dociekań najbardziej istotne są jego wcześniejsze prace – z lat trzydziestych i czterdziestych – zwłaszcza Eksperymenty z bionami (The Bion Experiments; 1939) i Biopatia raka (The Cancer Biopathy; 1948). W czasie badań bioenergetycznych wpływów ludzkich emocji i seksu Reich odkrył we krwi cząstkę, którą nazwał bionem. Uważał, że stanowi ona twór graniczny między materią ożywioną i nieożywioną i jest zdolna do przekształcania się w takie mikroorganizmy, jak pierwotniaki. Jego eksperymenty powtórzyli później inni naukowcy zajmujący się badaniem pochodzenia życia. Reich był pierwszym, który wprowadził technikę autoklawowania, aby oddzielić biony od pozostałych cząstek, w tym od chilomikronów⁵. Odkrył, że biony są zdolne wytrzymać temperaturę rzędu 1500 °C.

Reich zaobserwował również, że biony pochodzące ze zdrowych źródeł emitują niebieski kolor (kolor orgonu⁶) i że charakteryzuje je duża ruchliwość. Biony pochodzące z niezdrowego środowiska przekształcają się w mniejsze, lancetowate ciemne formy o znaczne bardziej toksycznym charakterze, które nazwał T-bacilli (prądki-T). U pacjentów cierpiących na raka odkryto właśnie obecność prądków-T.

Odkrycia Reicha mały charakter diametralnie przeciwny teorii zarazków wypromowanej przez Pasteura i wykazywały podobieństwo do wcześniejszych prac Béchampa i Enderleina. Jego wnioski miały podobny charakter do tych, do których doszedł Rife, który w mniej więcej tym samym czasie prowadził badania w Ameryce. Jego techniki autoklawowania zostały zaadaptowane później przez Naessensa do odseparowywania somatydów od chilomikronów.

Nieco później dr Reich został oskarżony przez FDA⁷ o stosowanie „konowalskich metod leczenia raka”. 5 czerwca 1956 roku agenci FDA najechali jego dom i laboratorium w Rangeley w stanie Maine, niszcząc sprzęt badawczy oraz paląc wszystkie jego książki, czasopisma i dokumentację prac badawczych (razem sześć ton papierów). Reich zmarł w więzieniu 3 listopada 1957 roku w wyniku zawału serca. Jego prace w dziedzinie badania bionów są obecnie kontynuowane przez dra Jamesa DeMeo z Biofizycznego Laboratorium Badawczego w Oregonie (patrz www.orgonelab.org).

 

• Gaston Naessens (1924–  )

Urodzony 26 marca 1924 roku w Roubaix we Francji Gaston Naessens otrzymał wykształcenie w dziedzinie biologii, fizyki i chemii na Uniwersytecie w Lille oraz w Union Nationale Scientifique Française (Francuski Narodowy Związek Naukowy), który stanowił w czasie drugiej wojny światowej schronienie dla studentów-wysiedleńców. Naessens bardzo wcześnie stał się niezależnym uczonym i w pierwszych latach powojennych opracował nowatorski środek antyrakowy o nazwie GN24, który był sprzedawany z dobrym skutkiem przez szwajcarskie apteki pod koniec lat czterdziestych.

Jego następnym wynalazkiem było serum uzyskane przez wyekstrahowanie antyciał z krwi koni wyścigowych, którym wstrzyknięto uprzednio kulturę komórek rakowych. Serum to, o nazwie Anablast, zostało opracowane w jego laboratorium na Korsyce. Okazało się, że jego działanie antyrakowe przeciwko guzom i białaczce jest jeszcze silniejsze niż GN24.

W wyniku osiągnięć w dziedzinie leczenia raka Naessens stał się celem oskarżeń władz medycznych. Wielokrotnie stawał przed sądem, lecz wygrał wszystkie sprawy i za każdym razem był uniewinniany.

Wkład Naessensa w mikroskopię w ciemnym polu jest również znaczący. Jako pomocnicze urządzenie badawcze opracował specjalny mikroskop zwany somatoskopem. Mikroskop ten dawał rozdzielczość 150 angstremów, co pozwalało na dużą wyrazistość przy dużych powiększeniach.

W roku 1971 Naessens trafił pod opiekuńcze skrzydła pewnego filantropa i uzyskał fundusze na opracowanie nowych środków antyrakowych. Udało mu się stworzyć odmienny od Anablastu, zupełnie nowy preparat o nazwie 714X. Preparat ten jest wciąż dostępny i używany na całym świecie przez lekarzy, którzy mogą uzyskać go zamawiając go bezpośrednio u źródła.

Naessens jest szefem International Academy of Somatidian Orthobiology (Międzynarodowa Akademia Somatycznej Ortobiologii), która mieści się pod adresem: 5270 Mills Street, Rock Forest, Quebec, Canada J1N 3B6, strona internetowa: www.cerbe.com. Osobą, z którą należy się kontaktować w sprawach dotyczących jego książek, nagrań, kursów i diachromatycznego kondensatora, jak również 714X, jest Lynn Acken. [Dodatkowe dane o Gastonie Naessensie i jego pracach można znaleźć w artykule „Gaston Naessens i somatydy” opublikowanym w 11 (3/2000) numerze Nexusa – przyp. red.].