Związek z homeopatią

Warto także odnotować, że znaczna część badań nad pamięcią wody pokrywa się z badaniami nad homeopatią. Stosujące ją osoby z pewnością wierzą w korzyści z niej płynące – jest ona używana praktycznie w każdym kraju na świecie od 200 lat.¹⁸ Bill Gray zauważył jej „gwałtowne odrodzenie” w USA oraz rosnącą popularność medycyny alternatywnej.¹⁹ Chociaż wiedza stojąca za tą praktyką jest szeroko kwestionowana w głównym nurcie nauki, to badania i teoria wskazują również na podobne mechanizmy potwierdzające jej prawdziwość.²⁰

Odwołując się do kilku przykładów, Gray uznał, że proces rozcieńczania i wstrząsania w homeopatii tworzy skupiska spowinowaconych cząsteczek wody powiązanych z polami elektromagnetycznymi. Teoria, zgodnie z którą pola elektromagnetyczne są ważne w procesie homeopatycznym, została wsparta przez innych badaczy.²¹ Postuluje się, że kwantowe domeny koherencji (o średnicy około 100 nm) w wodzie przechowują informacje o oryginalnej substancji w postaci częstotliwości elektromagnetycznych.²² Pojawiła się sugestia mówiąca, że zgodnie z zasadami elektrodynamiki kwantowej, takie „domeny koherencji” pochodzą z homeopatycznych procesów stopniowego rozcieńczania/wstrząsania i kodują informacje o oryginalnej substancji (w postaci oscylacji fazowych), które mogą być następnie przeniesione na pacjentów (poprzez rezonans fazowy).²³

 

Jakiego rodzaju informacje mogą być przechowywane i przenoszone?

Jest oczywiste, że istnieje wiele modeli teoretycznych, które mogą wytłumaczyć eksperymenty naukowe potwierdzające istnienie pamięci wody. Do tej pory badaliśmy tę wiedzę w kontekście przechowywania i przekazywania danych oraz innych informacji faktograficznych – na przykład w eksperymentach Montagniera były to informacje o strukturze DNA, które znajdowały się w roztworze w jednej z dwóch probówek. To DNA najwyraźniej przekazywało informacje o swojej strukturze za pośrednictwem pola elektromagnetycznego o bardzo niskiej częstotliwości, które oddziaływało na wodę w sąsiedniej probówce w sposób, który umożliwił wytworzenie w niej kopii tego DNA.

To zjawisko zaszło pomiędzy osobnymi probówkami. Informacja została przekazana między nimi za pomocą środków niefizycznych: fal elektromagnetycznych o niskiej częstotliwości. Każdy organ – a nawet każda komórka – w naszym ciele wytwarza pola elektromagnetyczne. Czy pola elektromagnetyczne, które emitujemy z naszych ciał, przekazują wodzie w ten sam niefizyczny sposób informacje o zdarzeniach, a także informacje energetyczne, takie jak emocje, myśli i uczucia?

Ciekawe badania przeprowadzono w HeartMath Institute.²⁴ Koncentrują się one w szczególności na polach elektromagnetycznych emitowanych przez serce. To najpotężniejsze źródło energii elektromagnetycznej w ludzkim organizmie. Zauważono, że wytwarza ono pole magnetyczne ponad 100 razy silniejsze niż generowane przez mózg, które można wykryć nawet z odległości 3 stóp (0,9 m) od ciała. W badaniach stwierdzono także, że informacja o stanie emocjonalnym człowieka jest zakodowana w polu elektromagnetycznym jego serca. Za pośrednictwem tego pola informacje mogą być przekazywane nie tylko w całym organizmie, ale także do środowiska zewnętrznego, w tym do innych ludzi.

Z eksperymentów Montagniera wynika też, że woda jest w stanie zapisywać i przekazywać informacje za pośrednictwem (przynajmniej niektórych) pól elektromagnetycznych. Czy ustalenia HeartMath Institute dotyczące przechowywania i przekazywania emocji poprzez pola elektromagnetyczne serca sugerują możliwość przechowywania i przekazywania emocji przez wodę za pośrednictwem pól elektromagnetycznych? Jeśli dotyczy to emocji, to czy może to obejmować również innego rodzaju informacje energetyczne, takie jak myśli i uczucia?

Wskazują na to dawne mity i tradycje. Chociaż są one zgodne z nauką potwierdzającą przechowywanie i przekazywanie danych faktograficznych za pomocą pamięci wody, to równie dobrze wynika z nich, że pamięć wody może obejmować także inne formy wiedzy, znacznie szersze niż tylko faktyczne informacje – nawet takie jak natchnione myśli, zrozumienie, mądrość i oświecenie.

Emocje, myśli i uczucia są energetycznymi podstawami rozwoju naszego rozumienia. Jeśli mogą one być przechowywane i przenoszone przez wodę, to ich przenoszenie prawdopodobnie implikuje możliwość otrzymania przez odbiorcę przekazu ważnych konstruktów, takich jak mądrość i oświecenie. Istnieją badania, które wskazują, że informacje energetyczne, takie jak nasze emocje, mogą być przedmiotem „pamięci wody”.

 

Pamięć o emocjach, myślach i uczuciach?

Jak już wspomnieliśmy, Kröplin odkrył, że wzory pozostałe po odparowaniu kropel wody korelowały z informacjami, z którymi woda miała kontakt. Ustalono, że informacje, które odnaleziono, wpłynęły na wzory i obejmowały emocje oraz muzykę (wraz z takimi rzeczami jak emisje z telefonów komórkowych, a nawet kamienie i rośliny).

Te badania potwierdzają podobne wnioski innych naukowców, takich jak Viktor Kovalenko, Konstantin Korotkov i Stanisław Zenin,²⁵ które wspierają istnienie zdolności wody do zapamiętywania wpływów energetycznych, takich jak emocje. Prawdopodobnie najbardziej znane na tym polu są prace japońskiego badacza Masaru Emoto.

W ciągu wielu lat badań Emoto wykonał tysiące fotografii kryształów powstałych z zamarzniętej wody po uprzednim wystawieniu jej na działanie słów o pozytywnej lub negatywnej naturze. Po przeanalizowaniu tych zdjęć odkrył, że kryształy wystawione na pozytywne działanie były zrównoważone i dobrze uformowane, natomiast poddane działaniu negatywnych słów były zdeformowane.²⁶ Woda odzwierciedlała energię słów.

 

Rola wibracji?

Jak jednak słowa, miłe lub nie, mogą wpłynąć na wygląd kryształu? Emoto twierdzi, że odpowiedzią jest wibracja, a jak wiadomo, słowa są formą wibracji. To właśnie wibracja słów wpływa na wygląd kryształu podczas jego formowania.

Emoto zwraca uwagę na to, że cały Wszechświat znajduje się w stanie wibracji. Wszystko we Wszechświecie wibruje i ma swoją własną częstotliwość. Woda ma zdolność odzwierciedlania wibracji, które odbiera.

Emoto nie jest odosobniony w uznaniu pewnej formy wibracji jako fundamentu pamięci wody. Wśród osób, które uznały fundamentalną rolę wibracji, był na przykład fizyk Auguste Meessen, który niedawno postulował, że łańcuchy „pereł wodnych” (sferyczne nanocząsteczki powstałe w wyniku oddziaływania pola elektrycznego naładowanych części biologicznie aktywnych molekuł) stają się nośnikami informacji, gdy są wprawiane w ruch obrotowy z częstotliwością wibrujących, naładowanych części cząsteczek. Biolog komórkowy Bruce Lipton, postulując formę sieci komunikacyjnej wiązań wodorowych pomiędzy cząsteczkami wody, sugeruje, że te wiązania są przewodnikami dla informacji wibracyjnej.²⁷ Zdaniem Liptona, nawet jeśli ta informacja została usunięta, to tak długo, jak „długo trwa wibracja w polu [energii wibracyjnej], cząsteczki wody będą utrzymywać ciągłą wibrację, dzięki czemu informacja może zostać przeniesiona”.

 

 

Wynik jednego z eksperymentów Masaru Emoto. (Źródło: youtube.com)