Reinkarnacja – prawda czy fikcja?

Artykuł po raz pierwszy w języku polskim ukazał się w dwumiesięczniku Nexus w numerze 141 (1/2022)
Tytuł oryginalny: „Reincarnation – Fact or Fiction?”, Nexus (wydanie angielskie), vol. 28, nr 5

Dr Philip Jamieson, Marianne Schmidt

Opowieść o Argonaucie i starożytnym greckim filozofie

Minęło już prawie 60 lat, odkąd szalone przygody Jazona i Argonautów poszukujących Złotego Runa zostały pokazane w kultowym już filmie familijnym. Ten mit, będący jednym z najstarszych opisów podróży bohatera,¹ jest wskazywany jako przykład fabuły niemal wszystkich współczesnych opowieści.²

Warto również przytoczyć inny, mniej znany aspekt tego mitu. Wśród załogi Argonautów, którzy towarzyszyli Jazonowi, był Aethalides, który według starożytnej greckiej mitologii żył i zmarł przed wojnami trojańskimi około 3300 lat temu. Czy jednak na pewno? Jego śmierć wymaga czegoś w rodzaju przypisu, ponieważ jeden z naszych najsłynniejszych filozofów, który również zajmował się matematyką, astronomią i muzyką, twierdził, że Aethalides doświadczał reinkarnacji. Ten filozof, opisywany jako być może najbardziej wpływowy intelektualista wszech czasów, to Pitagoras. Żył jakieś osiem wieków po Aethalidesie, w tym samym czasie, co Gautama Budda i Konfucjusz (i zdaniem niektórych Zaratusztra), a jego nauczania w VI wieku przed naszą erą były częścią rozkwitającej w Eurazji myśli filozoficznej i religijnej. W zachodniej kulturze pozostaje „ojcem filozofii”, poprzedzając Sokratesa, Platona i Arystotelesa.³

Wiara w reinkarnację

Pitagoras znał pojęcie reinkarnacji jako metempsychozę, której nazwa wywodzi się z greckich słów meta (w tym kontekście oznaczającego zmianę) i empsykhoun (wkładanie duszy)⁴ i może odnosić się także do wielu innych terminów, takich jak odrodzenie, transmigracja i wcześniejsze życia. W naszym przypadku, biorąc pod uwagę powszechne rozumienie reinkarnacji, będziemy odnosili się do niej w tym artykule w kontekście „innych żyć”. Jak pokaże przedstawiona poniżej analiza, wierzymy, że życia i wspomnienia, do których możemy mieć dostęp, mogą w równym stopniu dotyczyć żyć równoległych, jak i przyszłych i przeszłych.

Pitagoras nie był jedynym, który akceptował reinkarnację jako coś rzeczywistego. Jest to wiara spotykana w wielu kulturach na całym świecie, zarówno starożytnych, jak i współczesnych. Pozostaje ona centralnym dogmatem w wielu wschodnich religiach, a nawet występuje we wczesnej tradycji chrześcijańskiej – Orygenes był jednym z bardziej wpływowych wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła, który akceptował to przekonanie. Co ciekawe, niedawne badanie dorosłych Amerykanów wykazało, że 29 procent chrześcijan i ogólnie około 1/3 dorosłych Amerykanów wierzy w reinkarnację.⁵

Jesteśmy w grupie tych, którzy wierzą w nią. W trakcie duchowych podróży każdy z nas odblokował wiele wspomnień z innych żyć. Inne osoby takie jak my, które „znają” tę rzeczywistość, nie potrzebują potwierdzenia w postaci dowodów naukowych. Zdajemy sobie jednak sprawę, że osoby, które nie doświadczyły takiej podróży, poszukują dowodów na potwierdzenie istnienia tego zjawiska. Biorąc pod uwagę nasze własne racjonalistyczne doświadczenie zawodowe, na początku naszych podróży zwróciliśmy się w kierunku nauki, by lepiej zrozumieć nasze doświadczenia.

Badając to zjawisko, zrozumieliśmy, że pojmowanie koncepcji reinkarnacji różni się w zależności od religii, kultury i poszczególnych osób. Podczas gdy wielu członków globalnej społeczności podziela naszą wiarę w reinkarnację, to jednak istnieje wiele różnic w sposobie rozumienia jej natury. Nasze rozumienie zostało ukształtowane przez nasze własne spostrzeżenia i duchowe przebudzenie. Jest to rozumienie, które naszym zdaniem jest zgodne z rozwojem nauki na wielu polach. W tym artykule przedstawiamy to rozumienie oraz postęp nauki w tym zakresie. Mamy nadzieję, że ten artykuł zachęci innych do badania własnych spostrzeżeń dotyczących tego intrygującego aspektu naszego ludzkiego doświadczenia.